تونی کاشنر اصرار دارد که خود را درامپردازی سیاسینویس بخواند. اما آنچه همگان و همگنانش را به تحسین وامیدارد وسعتِ پرواز تخیل و سفر بلندِ خیالش در زمان و مکان و مضمون است. در نمایشنامهی «فرشتگان در امریکا» صحنهها از بروکلین و سِنترال پارک در نیویورک تا قطب جنوب فرضی…
ادامهژاک اودیار نخستین فیلمش را در چهلودوسالگی کارگردانی کرد، سنی که شاید برای شروع این حرفه کمی دیر باشد، آن هم در کشوری که بیشترِ «کارگردان بعدازاین»هایش در تب تند نشستن روی صندلی کارگردانی میسوزند. بیشتر موج نوییها در دههی دوم زندگی روی این صندلی نشستند و پشت دوربین با…
ادامهمحمد چرمشیر متولد ۱۳۳۹ است در تهران و بیشتر از دویستتا نمایشنامه نوشته، اینیکی را بیستوششم فروردینماه ۱۳۹۳ برای هما روستا، دوستی که آنزمان بیمار بود و امروز در شصتونهسالگی درگذشت. *** برای هما روستا زن پشت میکروفون میآید. روشنه؟… (بهحضار)… صدا میآد؟… سلام. من هما روستا هستم. امشب…
ادامهدر پایان «سنگی بر گوری» آلاحمد نوشته: «بار اول در اول مرداد ۴۲ تمام شد بار دوم در ۲۰ دیماه ۱۳۴۲.» این فاصلهی ششماهه دستکم نشان میدهد هم در نوشتنش اصرار داشته و هم در انتشارش، وگرنه چرا باید بار دومی در کار میبود؟ آن هم بعد از شش ماه؟…
ادامه