مجله آفتاب

دانش آموزی که دوازده سال فضای فیزیکی و آموزشی کسالت آور؛تکراری و بدون تنوع موجود را تحمل می کند،به نظر شمااندیشه و تفکرش پرورش می یابد،استعدادهایش شکفته می شود؟یا انبان عقده و بیزاری می شود؟ اصلا آیا پس از رهایی از دوره ی متوسطه چیزی یا گرفته است که به درد گوشه ای از زندگیش بخورد؟ ایا تحول سازنده ای که قراراست دراندیشه و گفتارورفتارش پدید بیاید محقق شده است؟ بر اساس تجربیات 25 ساله ی بنده: نخیر. مشکل-مشکلات- کجاست؟ راه چاره چیست؟ مسئول کیست؟ برنامه ریز کیست؟ ادامه ی این روند به کجا ختم می شود؟