حضور آدمها در عکسهای عباس کوثری همیشه مشهود است. آدمهایی سرگردان، خیره، مات و مبهوت؛ آدمهایی از جنس روزمره. دوربین عباس کوثری هیچگاه به روزمرهگی آنها آسیبی نمیزند. آنکه تماشا میکند، به تماشا ادامه میدهد، آنکه چشمهایش را بسته، چشمبسته میماند و آنکه حرف نمیزند، خاموش میماند. انگار این خصلتها بعد از عکسها هم ادامه مییابند تا ابد. اینگونه است که در چشم کوثری همیشه آنکه تماشا میکند بر آنچه تماشا میشود میچربد.
«خیره به تاخت» مجموعهی ۱۲ عکس دیدهنشده است از عباس کوثری.
[layerslider id=”24″]
طبيعت روي کرهي زمين يک بار با عصر يخبندان آخرالزمان را تجربه کرده است. خطر…
«من در محیط کارم مورد استثمار قرار گرفتم.»«حقوق واقعی من پایمال میشود.»«سهامدار و مالک حقوق…
آنهایی که در امریکای شمالی زندگی میکنند یا در اروپای غربی، یا حتی در دیگر…
فیلمهای اخیر کریستوفر نولان دیریابند و آخرین ساختهی او، اوپنهایمر، نیز از این قاعده مستثنا…
محفوظ در یال کوهسالان به جستوجوی گیاهان ناشناخته بود که یکی از همولایتیها را دید…
روزهای پایانی دیماه ۱۳۹۸. اعلام میشود که ارکستر سمفونیک تهران به رهبری شهداد روحانی، رهبر…