حضور آدم‌ها در عکس‌های عباس کوثری همیشه مشهود است. آدم‌هایی سرگردان، خیره، مات و مبهوت؛ آدم‌هایی از جنس روزمره. دوربین عباس کوثری هیچ‌گاه به روزمره‌گی آنها آسیبی نمی‌زند. آنکه تماشا می‌کند، به تماشا ادامه می‌دهد، آنکه چشم‌هایش را بسته، چشم‌بسته می‌ماند و آنکه حرف نمی‌زند، خاموش می‌ماند. انگار این خصلت‌ها بعد از عکس‌ها هم ادامه می‌یابند تا ابد. اینگونه است که در چشم کوثری همیشه آنکه تماشا می‌کند بر آنچه تماشا می‌شود می‌چربد.
«خیره به تاخت» مجموعه‌ی ۱۲ عکس دیده‌نشده است از عباس کوثری.
[layerslider id=”24″]
