آسیب‌شناس بی‌رحم رفتار انسانی

روزگاری نمایشنامه‌نویسی را که به سینما روی می‌آورد به چشم کسی می‌دیدند که به ساحت پیشه‌اش خیانت کرده و هنری پویا را به کسالت تصاویر ضبط‌شده‌ی مکانیکی فروخته. هالیوود، به‌ظن هرولد کلرمن، گناه نابخشودنی کلیفرد ادتس بود، و برای آرتور میلر (از جمله‌ی کسانی که استعدادیاب کمپانی «فاکس قرن بیستم»…

ادامه

آبی تلخ‌ترین رنگ است

  اگر‭ ‬سوگ‭ ‬را‭ ‬واکنشی‭ ‬عصبی‭-‬عاطفی‭ ‬برخاسته‭ ‬از‭ ‬اندوه‭ ‬فقدان‭ ‬جبران‌ناپذیر‭ ‬موجودی‭ ‬عزیز‭ (‬انسان،‭ ‬حیوان،‭ ‬شیء‭ ‬و‭ …) ‬تعریف‭ ‬کنیم،‭ ‬خواهیم‭ ‬دید‭ ‬که‭ ‬به‭ ‬یکی‭ ‬از‭ ‬کهن‌ترین‭ ‬و‭ ‬اصلی‌ترین‭ ‬عناصر‭ ‬تاریخ‭ ‬درام‭ ‬رسیده‌ایم‭. ‬سوگ‭ ‬و‭ ‬سوگواری‭ ‬چه‭ ‬در‭ ‬مرحله‌ی‭ ‬نوشتاری‭ ‬و‭ ‬چه‭ ‬در‭ ‬اجرای‭ ‬درام‭ ‬از‭ ‬بدو‭ ‬تاریخ‭ ‬بشر‭ ‬به‌صورت‭…

ادامه

کشف دوباره‌ی خانه

خانه برای هر ‌کدام از ما تعریف ویژه‌ای دارد؛ بسته‌به حال‌وهوایمان. اما این روزها برای بیشتر ما به مرز امنی در برابر محیط آلوده‌ی بیرون تبدیل شده ‌است. ناگزیریم عاشق خانه‌مان شویم، ناگزیریم بیشتر و بیشتر در خانه بمانیم و آن‌قدر در اتاق‌ها و آشپزخانه‌مان بگردیم یا در رختخوابمان اطراق…

ادامه

با همیم و تنها

معمولاً وقتی فیلم‌های آخرالزمانی را تماشا می‌کنیم، یا آنها را مرور می‌کنیم، نخستین چیزی که نظرمان را جلب می‌کند چیست؟ اصلاً با شنیدن اصطلاح «آخرالزمانی» در ذهن شما چه تصویر و تصوری نقش می‌بندد؟ کره‌ی زمین که دیگر جای سوزن انداختن ندارد؟ کشتی‌های غول‌آسای فضایی که هزاران هزار مسافر را…

ادامه