ای عزیزی که این را میخوانی! امروز که این را مینویسم، زمستان ۱۴۰۱ است و جامعهی ایران یکی از عجیبترین، تاریخیترین و البته هولناکترین روزهای خود را در تاریخ معاصرش از سر میگذراند. در این میان هنر، صنعت سرگرمی و رسانه به یکی از سرنوشتسازترین پیچهای تاریخی خود رسیده است.…
ادامهاولین بار نام شهرام مکری را اواخر دوران دانشگاه شنیدم. در همان حرفها و بحثها و بوفهنوردیها یکی گفت یکی از بچههای سوره فیلم کوتاه میسازد و فرق دارد و یک چیزی خواهد شد. فرق داشتنش در سینمای ایران خیلی زود خود را نشان داد. در روزهایی که سفارشیسازی و…
ادامه(این مطلب در بیستمین جشن سالیانهی انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانهی تئاتر برندهی رتبهی نخست بخش گفتوگو شد.) عادتم است، در مواجهه با اجراهای «در انتظار گودو» اول چشمم میرود دنبال درختی که بکت برای صحنهاش نوشته است. انگار چکیدهی اجرا را در شکل این درخت و ترکیبش با…
ادامهضریب نفوذ سینما در جامعهی ایران در سالهای بعد از انقلاب چگونه بوده است؟ ما ایرانیها در این چهار دهه چقدر سینمایی را که برایمان تدارک دیده شد دوست داشتیم و چقدر در چرخه اقتصادی سینما سهیم بودیم؟ در سومین شماره از پادکستهای «بعد از ۵۶»، که بعد از انتشار…
ادامه