ولادیمیر نابوکوف در جوانی مدتی آموزش مشت‌زنی دیده بود و در کمبریج و برلین به این ورزش می‌پرداخت. از نویسنده‌ای «مردانه» مانند همینگوی می‌توان انتظار داشت به گاوبازی و بوکس علاقه داشته باشد، ولی بعید است خواننده‌ی آثار نابوکوف تصور کند که صاحب چنین سبک ظریف و شکننده‌ای اهل مشت‌زنی…
ادامه
«ساموئل لانگ‌هورن کلمنس» (۱۹۱۰-۱۸۳۵) با نام مستعار «مارک تواین» و با ماجراهای «تام سایر» و «هاکلبری فین» در تمام جهان نویسنده‌ای شناخته شده است. ویلیام فاکنر او را پدر ادبیات امریکا می‌داند. تواین که کارش را با روزنامه‌نگاری و سفرنامه‌نویسی آغاز کرده در «غلام‌سیاه ژنرال واشنگتن» با اشاره به آگهی…
ادامه
کمتر کسی است که هنر را صناعت نداند. عموماً در برخورد با اثر هنری، صناعت او را می‌ستاییم. از دیرباز چنین بوده است. در یونان باستان، هنر را ars می‌خوانده‌اند، واژه‌ای که بر صناعت دلالت می‌کرده و از این رو بسیاری کتاب ارسطو را فن شعر ترجمه کرده‌اند: ars poetica.…
ادامه
«خیلی زیبا بود … اما تنها چیزی که فهمیدم این بود که کسی چیزی را کشته است.» این پاسخی است که آلیس، همان دخترک گریزپای سرزمین عجایب، پس از خواندن ۲۸ مصراع «جَبِرووکی» می‌‌دهد. «جبرووکی» (Jabberwocky) یکی از مشهورترین اشعار بی‌معنای زبان انگلیسی است که لوئیز کارول آن را در…
ادامه