دوست داشتم به دلیل حشرونشری که طی بیست سال اخیر، گاه خیلی نزدیک و گاه دور، با نصراله کسراییان داشته‌ام درباره‌ی شخصیت و زندگی و مرام او بنویسم، اما اعتراف می‌کنم از او می‌ترسم. می‌ترسم درباره‌اش حرفی بزنم و او بی‌‌هیچ تعارفی بر من بتازد که «عزیزم! این خزعبلات چیست؟»…
ادامه
تابلوی ادوارد مونک در بزرگراه صدر جیغ می‌کشد. مینیاتورها در بیلبوردهای هفت تیر می‌رقصند. آفتاب‌گردان‌ها در اتوبان شیخ فضل الله آفتاب گرفته‌اند و شهر به‌یکباره رخ عوض کرده. کمال‌الملک، سهراب سپهری، ونگوگ، سلطان محمد نقاش و … در شهر ایستاده‌اند و با مردم حال و احوال‌پرسی می‌کنند. کودک و پیر…
ادامه
آخرین آلبوم شخصی مارک نافلر، نوازنده‌ی گیتار و خواننده‌ی شصت‌پنج‌ساله‌ی بریتانیایی، به نام «پیگیر» (Tracker) شانزدهم مارس ۲۰۱۵ منتشر شد. این آلبوم هشتمین آلبوم شخصی مارک نافلر است و با احتساب آلبوم‌های استودیویی‌اش با گروه دایراِستریت، آلبوم‌های مشترکش با دیگر هنرمندان، و موسیقی‌هایی که برای فیلم‌ها ساخته بیست‌وهفتمین آلبوم او…
ادامه
روایت‌های متفاوت از وطنند، دو فیلم ایرانی که مرزها را طی کرده‌اند و به شب‌های سان‌فرانسیسکو، لوس‌آنجلس، ونکوور، تورنتو، نیویورک، واشنگتن، و سان‌دیه‌گو رسیده‌اند. «ملف گند» و «من شوش را دیدم» پیش از این بارها در این جشنواره‌ها و جشنواره‌هایی دیگر به نمایش درآمده‌اند. حالا این دو فیلم مستند تا…
ادامه