اوج فعالیت تئاتر رادیکال امریکا همزمان بود با وقایع می ١٩۶٨ در فرانسه. اگر خروج از مکان‌های سنتی نمایش و همراه کردن و دخالت دادن تماشاچی در جریان اجرا دو مشخصه‌ی بارز تئاتر غیررسمی و سنتی باشد، گروه‌های تئاتر فرانسه، به تقلید از تئاتر رادیکال امریکا، سعی کردند تا از…
ادامه
«نبردی واقعی در حال شکل‌گیری است. بر سر چی؟ به نظر من بر سر خاطره‌ی مردمی. درحالی‌که هم‌اینک شماری از آپاراتوس‌ها (ادبیات عامیانه، کتاب‌های دوزاری و چرندیاتی که در مدارس تدریس می‌شوند) طراحی شده‌اند تا جریان این خاطره‌ی مردمی را مسدود کنند… امروزه دیگر کتاب‌های دوزاری کفایت نمی‌کند. وسایل تـأثیرگذارتری…
ادامه
عباس نعلبندیان فقط ۱۰ سال از زندگیِ چهل‌ساله‌اش را نمایشنامه نوشت اما تا همین امروز در نمایشنامه‌نویسی ایران نامی حاضر است. ساختارشکنی‌ها و متفاوت‌نویسی‌های او باعث شده تجربه‌هایش تا همین الآن مورد بحث باشند. از سوی دیگر زندگی و مرگ نعلبندیان از او شمایلی پ‍ُررمزوراز در تاریخ هنر ایران به…
ادامه
اول: نعلبندیان نویسنده‌ی سختی است، شکاک و سازش‌ناپذیر، نویسنده‌ای که پرسش‌های خود را به بهانه‌ی رعایت فهم و عادت‌های جمعی رها نکرد. او انسان را به عنوان منبع تباهی و فساد و غرایز زوال‌ناپذیر ویرانگر به‌چالش کشید و در میان چنین جهانی سراغ از خدا گرفت. به همان اندازه که…
ادامه