ازرا پاوند بر سر مزار جیمز جویس جیمز جویس اولین کتابش، مجموعهی شعر «موسیقی مجلسی»، را در ۱۹۰۷ منتشر کرد. این مجموعه بین خواص زمانه مورد توجه قرار گرفت. ویلیام باتلر ییتس، شاعر و نمایشنامهنویس ایرلندی که در ۱۹۵۴ جایزهی نوبل ادبی گرفت، ظاهراً بعد از خواندن مجموعه شعر…
ادامهدر گرگومیش ذهن هذیان پرت بوالحسنی عقل سلیم ارسطویی است و نعرههای کافوری حلاج ایمان محض مصطفوی (۱) همواره در کار شاعری، پیری و جوانی، کفر و ایمان، شوریدگی و عقلگرایی، نهانها و عیانها، تاریکی و روشنی، و سرِ دراز و بیانتهای دوگانهها خطوطی در باورِ انسان ترسیم میکنند…
ادامه«داستاننویس و شاعر زمانهی ما، مانند هر زمانهی دیگری، باید انسان را به معنی کامل کلمه سرگرم کند، نه آنکه صرفاً مبلّغ آرمانهای اجتماعی یا سیاسی باشد. هیچ بهشت موعودی برای خوانندهی ملول وجود ندارد، و هیچ عذری برای ادبیات کسالتآور پذیرفته نیست؛ ادبیاتی که کنجکاوی خواننده را برنمیانگیزد، او…
ادامهنقاش امپرسیونیست فرانسوی، کلود مونه (۱۹۲۶-۱۸۴۰) بیش از هرچیز برای نقاشیاش از باغ شخصی در ژیورنی و برکهی نیلوفرهای آبیاش شناخته میشود (تصویر یک). در شصتسالگی، مونه بهتدریج دچار آبمروارید دوطرفهی ناشی از پیری شد که در کارش ایجاد اختلال کرد (آب مروارید بیماریای چشمی است که طی آن عدسیهای…
ادامه