مسعود کیمیایی هوشمندیِ ساختنِ انواعِ نقاب‌هاست: هنرمندی که دوست دارد وانمود کند همبسته‌ی فرهنگیِ شخصیت‌های فیلم‌هایش است (که نیست)؛ چیزی معادلِ نسل «کانترکالچر» دهه‌ی هفتادِ غرب، که سینمایش، عکسِ سینمای لیبرالِ شیکِ زنانه از نظرِ اجتماعی «صحیح» حرکت می‌کند. فیلم‌هایش (حتی فیلم ضعیفش)، هوشِ عجیبی است در شناساییِ نیروهای اجتماع.…

برای خیلی از خوانندگان که با کار ترجمه چندان آشنا نیستند، صفت به‌کاررفته در ترجمه‌ی ادبی فقط ارجاع‌دهنده به حوزه‌ی ادبیات و تأکید بر تشخص آن است. برای اغلب مترجمان تازه‌کار و حتی کهنه‌کار نیز چنین است، با این تفاوت که معتقدند مترجم ادبی به‌غیراز آشنایی‌اش با آثار ادبی، ذخیره‌ی…

روزنامه‌ی «گاردین» در بخش ادبیات هر هفته، در صفحه‌ی ده‌تایی‌های خود، ده اثر داستانی را از زاویه‌ای متفاوت گلچین می‌کند و براساس یک وجه اشتراک ده داستان را به خواننده‌هایش معرفی می‌کند. فهرست ده‌تایی‌ها را هر هفته یک چهره‌ی سرشناس ادبی براساس سلیقه‌ی خود انتخاب می‌کند. منتقدان و نویسندگان ده…

حضور آدم‌ها در عکس‌های عباس کوثری همیشه مشهود است. آدم‌هایی سرگردان، خیره، مات و مبهوت؛ آدم‌هایی از جنس روزمره. دوربین عباس کوثری هیچ‌گاه به روزمره‌گی آنها آسیبی نمی‌زند. آنکه تماشا می‌کند، به تماشا ادامه می‌دهد، آنکه چشم‌هایش را بسته، چشم‌بسته می‌ماند و آنکه حرف نمی‌زند، خاموش می‌ماند. انگار این خصلت‌ها…