رکنِ اساسی شریعتِ مندایی تعمید با آبِ روان است، ازاین‌رو حیات دینی منداییان به نبض کارون بسته است.دیدار سپیدجامگان و کارون پنج‌شنبه‌ها و یک‌شنبه‌ها تکرار می‌شود. مردان و زنان در آب می‌ایستند تا کارون تعمیدشان کند. بر حاشیه‌ی رود نماز می‌خوانند و اورادشان را به آب می‌بخشند. به کارون و به همه‌ی آب‌های جاری که «یردنای بزرگ» می‌گویند؛ یادآورِ رودخانه‌ی اردن در فلسطین.
مکان مقدس «صابئین مندایی» سکویی است سیمانی نزدیک به هشتمین پل کارون در اهواز، معروف به پل کابلی. رسته یا لباس دینی به تن دارند و شاخه‌ای از یاس، که اکلیل می‌گویند، بر انگشت دست پیچیده‌اند. مردان، که همه مو و ریش بلند دارند، صحنه را همان‌گونه که در کتاب آمده چیده‌اند. درفشی در میانه و بخوردانی در مقابلش و عصایی از چوب زیتون به نام «مَرگنا». آداب را موبه‌مو اجرا می‌کنند.
گزارش تصویری عباس کوثری از مراسم غسل تعمید را ببینید.
[layerslider id=”23″]
