حالِ خوب گذشته است آنچه در این سالها دیدم در اغلب اوقات علاقهی وافر مردم به گذشته بوده است. این دلتنگی برای گذشته محدود به هیچ موضوع و زمینهای هم نمیشود. همهی مشاهیر ظاهراً در گذشته هستند و همهی نمودهای والای هنر و ادبیات هم همانجاست. خوب، خیلی طبیعیست که…
ادامهالویس حاجیچ در ۱۹۷۱ در گراچاچ بوسنیوهرزگووین بهدنیا آمده است. از مدرسهی هنرهای کاربردی سارایوو فارغالتحصیل شده و پس از جنگ بالکان مدتی را در اتریش و آلمان پناهنده بوده است. نمایشگاههایی از آثار هنری خود را در شهرهای اشتوتگارت، آخن و مونشنگلادباخ برگزار کرده است. او نویسندگی را در…
ادامهگاهی شده همانطور که میخواندهام، ساکت از جا برخاستهام. بعد تا خندهشان نگیرد، بهانهای جستهام: مدادی آوردهام، یا دنبال کبریتی سرگردان شدهام؛ و بر شاخهی صندلی دیگری، یا چینهی ماندهی مبلی، پر فروبستهام به ادامهی کتاب. بعضی کتابها در خود فرومیبرندمان؛ سرگردانمان میکنند بعضی کتابها. مرا با فیلسوف یا صوفی…
ادامهدر سمت راست جادهی کراکوف به نواهوتا، حدود نیمکیلومتر بعد از اولین بلوکهای ساختمانیِ شهر جدید، پارکی وجود دارد. من در یکی از روزهای مهآلود دسامبر، پس از بارش نخستین برف آنجا بودم. پارک خالی بود، البته اگر کسی بتواند آن محوطهی بیحصار، بزرگ و مسطح، با چند نیمکت در…
ادامه