آبان ماه ۱۳۶۴ فیلم دونده به کارگردانی امیر‌نادری در تهران و در دو سینمای آزادی و سالن شماره‌یک عصر جدید به نمایش درآمد. به گواه تاریخ ذکرشده در تیتراژ فیلم، نادری فیلم را در سال‌های ۱۳۶۲ و ۱۳۶۳ جلوی دوربین برده است. بر اساس گزارش سالنامه‌ی سینمای ایران در سال…

طبیعت روی کره‌ی زمین یک بار با عصر یخبندان آخر‌الزمان را تجربه کرده است. خطر پایان عمومی پیش‌تر زمین را فراگرفته است. شاید از همین رو است که داستان آفرینش در عمده روایت‌های اساطیری و کتاب‌های مقدس پایان و سرانجامی دارد. از سوی دیگر انسان دروازه‌های علم را گشود و…

آنهایی که در امریکای شمالی زندگی می‌کنند یا در اروپای غربی، یا حتی در دیگر کشورهای جهان که تحت تسلط فرهنگی این دو منطقه قرار دارند، غیرممکن است این روزها تحت‌تأثیر پدیده‌ی باربنهایمر قرار نگرفته باشند؛ پدیده‌ای که از تلفیق نام دو فیلم پرفروش تابستان یعنی باربی و اوپنهایمر ساخته…

«چرا اطلاع ما از آدم‌های فرهنگی و بافرهنگ کشورمان –آن‌هم در این عصر عظیم تبادل اطلاعات- این‌همه کم و تقریبا ناچیز است؟ چرا آدم فرهنگی ما، و یا بهتر بگوییم، تولیدکننده‌ی فرهنگی ما، این‌قدر کم معرفی شده، و یا طوری معرفی شده که انگار اصلا معرفی نشده است؟»* وقتی در…

همه می‌دانستند که آخرین روز حیات نجف دریابندری، با آن زبان یکه‌ی فارسی‌اش، در راه است. از پس سکته‌های پیاپی، زبانِ تکلم رفته بود، اما زبانِ فارسی‌اش همچنان با ما بود. می‌گفتند در سال‌های آخر کسی را نمی‌شناخت، اما اگر توانی در عضلات صورتش باقی می‌ماند، صرف قهقهه‌های معروفش می‌شد.…

نام نجف دریابندری از سال ۱۳۴۸ که سال دوم دبیرستان‌ام را در دبیرستان هدف ۴ می‌گذراندم، با من عجین شد. تاریخ سینمای آرتور نایت با ترجمه‌ی او را که در قطع جیبی چاپ شده بود (البته آن موقع اگر اشتباه نکنم به آن قطع پالتویی هم می‌گفتند که توسط کتاب‌های…